من آن سرو سهی هستم که ازخاک و خسان رستم       اگر دنیا  به هم ریزدنگردد کج دل و دستم                                            

نه مغرورم نه مکارم نه مزدوری  ریاکارم            نه مردم را بیازارم نه روباهی ربا خوارم

من از مرغان  قافم که جدا مانده ز سامانش         پرش بسته دلش خسته  بنالدغم ز افغانش

من آن سیمر  غ دستانم   شفا  خیزد ز دستانم            سقای حق پرستانم وفا دارم به وجدانم

غبار غم بر اندازم  چو طرحی نو در اندازم                 فلک را سقف بشکافم به افکارچو شهبازم

نمی درکند  درد ما  ستم سازان و جاهلها                 به جای حل یک مشکل  بیفزایند  مشکلها

کنون  نافذ بیا بنشین  برای که  رجز خوانی  ؟          جهان  جز با  خردورزی نگیرد هیچ سامانی

 دکتر نادر نوری ( نافذ )